نطق پیش از دستور مصطفی کیانی رحیمی در جلسه 185 (1403/11/07)
بسمه تعالی باسلام و صلوات و درود بر روان مطهر حضرت امام و شهدا ویژه شهدای آغازگر انقلاب و آرزوی برای سربلندی کشور عزیزمان و انقلاب بزرگ ملت ایران . در ابتدای سخنانم ضمن تبریک عید بزرگ مبعث پیامبر اعظم(ص) و تسلیت شهادت هفتمین ستاره از آسمان نورانی امامت و ولایت ، انقلاب اسلامی انقلاب بزرگ بر ضد جهل، گمراهى و تباهی و دهه پرفروغ فجر، ایام به ثمر رسیدن مجاهدت‌ها و جان‌فشانی‌های مردان و زنان آزاده ایران سرافراز و کلید گشاینده درهای فتح و پیروزی به روی ملت بزرگ ایران است که با رهبری پیامبر گونه امام خمینی (ره) «استقلال»، «آزادی» و «جمهوریت اسلامی» را به ارمغان آورد، از مردم شریف و نجیب سومین شهر حرم اهل بیت که همیشه پای اسلام و کشور با تمام وجو دایستاده اند، دعوت میکنم تا در راهپیمایی 22 بهمن و جشن چهل و شش سالگی پیروزی انقلاب اسلامی ایران ، به مانند همیشه گل کاشته و حماسه ای دیگر در تاریخ پرافتخار ایران اسلامی ، فارس و شیراز بیافرینند. لازم می دانم توجه همه مردم شریف و عزیز شهرمان شیراز سومین حرم اهل بیت علیه السلام ، اعضای شورای اسلامی شهر و شهردار محترم ، مالکین و بهره برداران محترم باغات و همه دوست داران محیط زیست را به مقوله باغات شیراز به عنوان یکی از ارزشمندترین میراث تاریخی و بشری این کشور و شهر عزیزمان شیراز و یکی از مهمترین مطالبات به حق مردم و گروه های مختلف جلب نمایم . قریب هزار هکتار باغ مصوب در این شهر ، یکی از مهمترین داشته‌ها و سرمایه‌های ممتاز شهر شیراز، تجلی گاه فرهنگ و هنر ایرانی است این باغ ها در ساماندهی منظر شهری و هویت بخشی به بافت شهری نقش و جایگاه ارزشمند و مهمی دارند که زمینه را برای توجه هر چه بیشتر و بهتر به حفظ و صیانت از این میراث گرانبها فراهم می نماید، درختان سر به فلک کشیده ، هوای دلپذیر باغات شیراز در کنار چشم انداز زیبای بصری همگی دست در دست هم داده اند تا فضای دلنواز و روح افزایی را برای ساکنان و بازدید کنندگان این شهر فراهم آورند این گنجینه های ارزشمند و این عناصر فاخر طبیعی هم اکنون با چالش های جدی مواجه اند ،باغات شیراز به عنوان نماد هویتی و فرهنگی و تاریخی این شهر مملو از روایت های زیبا هستند. این باغات نه تنها فضایی برای تنفس و به نوعی کانون اکسیژن شهر هستند بلکه عرصه هایی وسیع برای رویدادهای فرهنگی ، اجتماعی و هنری نیز شناخته می شوند . حفظ این باغات به منزله حفظ میراث فرهنگی و هویتی است که نسل های آینده نیز محق به بهره مندی از مواهب آن هستند اما امروزه با گسترش شهر نشینی و افزایش جمعیت و مهاجرت های بی رویه، باغات شیراز بیش از پیش تهدید می شود . تغییر کاربری زمینها، ساخت و سازهای غیر مجاز و آلودگی های زیست محیطی همگی عواملی هستند که بر این مفاخر طبیعی و اکولوژیکی سایه افکنده اند. در این راستا ضروریست حفظ و صیانت از باغات به عنوان یک وظیفه اجتماعی و اخلاقی بر دوش همه ما قرار گیرد، باید به این نکته توجه داشته باشیم که باغات نه تنها منابع طبیعی بلکه بخشی از روح و جان این شهر به شمار می روند . برای حفظ این باغات نیازمند یک رویکرد جامع و همه جانبه هستیم. این رویکرد بایستی شامل برنامه ریزی های مدون، وضع قوانین حمایتی و فرهنگ سازی در میان مردم باشد. باید به جامعه محلی و مردم آموزش دهیم که حفاظت از باغات، پاسداشت از هویت و فرهنگ مان است همانطور که در نطق های قبلی بحث حفاظت و حراست از باغات باتوجه به ارزش اکولوژیکی این عرصه ها برای شهر را مطرح نمودم و تاکید کردم اما متاسفانه در سالیان اخیر نه تنها اقدامات موثر و برنامه ریزی شده ای برای حفظ باغات صورت نگرفته بلکه با تغییر ارزش مبادلاتی و معاملاتی زمین و باغ، موجب خشکاندن باغات ، ساخت وسازهای غیر ثواب و تفکیک و تغییر کاربری غیر قانونی آنها را فراهم آمده و بیم آن می رود که در اثر ادامه این روند اثری از باغات در آینده وجود نداشته باشد. ضمن قدردانی از زحمات شهرداری و همه دست اندر کاران و متولیان، آنچه موجب دغدغه مندی اینجانب و همه دوست داران این میراث گرانبها شده، حصر و حصار باغات دور از انظار عمومی و عدم امکان بازدید شهروندان و گردشگران از این مواهب خدادادی شده که علاوه بر این که موجب شده این هنر و آثار ارزشمند الهی از دید عموم پنهان بماند و برخی افراد سودجو در نبود چشمان بیدار و نظاره گر عمومی، امکان تخریب هرچه بیشتر این عنصر هویتی به انحای مختلف را فراهم آورند ، امروز شاهد آنیم که بجای حذف حصر و حصار از پیرامون باغات و سوق این پهنه ها به سوی تبدیل به محور گردشگری، فرهنگی و ایجاد فرصت برای عموم مردم تا از جلوه های زیبای این مناظر طبیعی بهرمند شوند و موازات آن با اجرای طرح های همسو با کارکرد باغات زمینه ای را فراهم آوریم تا مالکین این باغات بدون برهم زدن ترکیب هویتی باغ بتوانند منافع اقتصادی خود را از آن تامین کنند و مجبور نگردند به علت هزینه های گزاف آن را رها و یا به ثمن بخس بهسود جویان بفروشند ، دنبال این هستیم که با قانونگذاری مالکین را اجبار نماییم که باغات را به اسارت و انزوا برده و فنس کشی و دیوار کشی نمایند که این امر زمینه هرچه بیشتر تخریب و تفکیک باغات را فراهم خواهد آورد و در واقع یک پسرفت واقعی و به نوعی بازگشت به عصر حجر به جای نیل به سمت روش های نوین نگهداری از باغات می باشد . لذا بیایید دست در دست هم دهیم و با همت و اراده ای قوی و ارائه طرحی نو این گنجینه های طبیعی را برای نسل های آینده حفظ کنیم، باغات شیراز میراثی هستند که باید با عشق واحترام از آن ها نگهداری کرد زیرا آن ها نه تنها بخشی از تاریخ ما بلکه آینده ما و فرزندان ما نیز هستند. والسلام علیکم و رحمت ا...