نطق پیش از دستور محمدرضا هاجری – عضو شورای اسلامی شهر شیراز (یکشنبه 1 /3 /1401) در جلسه 61 (1401/03/01)
یا خالق اللوح والقلم
نطق پیش از دستور محمدرضا هاجری – عضو شورای اسلامی شهر شیراز (یکشنبه 1 /3 /1401)
با سلام وصلوات بر مردم شریف شهر مقدس شیراز، از باب تکلیف و وظیفه ذاتی شورا،مواردی چند را بمنظور تقویت و ارتقاء مدیریت شهری باستحضار می رسانم.
اول: برگزاری نخستین همایش دو روزه ملی توسعه سرمایه گذاری در شیراز،مبارک و پر برکت ترین پدیده ای بود که روز های پایانی اردیبهشت توسط شورا و شهرداری برگزار شد. بر خلاف بعضی همایش های بی خاصیت و غیرکاربردی، این همایش هم کاربردی بود و هم خاصیت داشت. انعقاد سه تفاهم نامه سیزده هزار و پانصد میلیارد تومانی برای پیشرفت شهر شیراز واقعیت دارد. ارائه هفتاد طرح و بسته سرمایه گذاری آماده صدور مجوز حقیقت دارد.
برخود لازم می دانم ازسازمان سرمایه گذاری شهرداری شیراز که با کمک کمیسیون سرمایه گذاری شورا و روابط عمومی شهرداری شیراز سنگ تمام گذاشتند تقدیر و تشکر نموده،بر همت و توان آنها آفرین می گویم. از نماینده محترم ولی فقیه در فارس و امام جمعه شیراز، استاندار و فرماندار محبوب و مقبول فارس و شیراز، مدیر کل محترم دادگستری فارس، معاون محترم اقتصادی ریاست جمهوری و وزارت امور خارجه و رؤسای شورا و شهرداری که از سرمایه گذاری در شهر و تولید ثروت حمایت علنی و حضوری داشتند، سپاسگذاریم. ازجناب آقای دکتر قادری و مهندس عزیزی نمایندگان محترم شیراز که با حضور و سخنان خویش از همایش کاربردی حمایت کردند تقدیر و تشکر نموده،از آقایان دکترعلیرضا پاک فطرت و دکترروح الله نجابت،دیگر نمایندگان شیراز گله داریم که چرا از این همایش غافل شده و حضور پیدا نکردند؛ باید پاسخگوی مردم باشند. آنهم بعلت بی تفاوتی و بی خیالی از این همایش کاربردی و کار آمد در حوزه انتخابیشان.
دوم: از مدیرکل امور زندان های فارس که اعلام رضایت نموده،زندان عادل آباد شیراز از شهر به خارج از شهر انتقال یابد،بصورت ویژه تشکر می کنم. از شهرداری درخواست کمک نموده تا در این انتقال سازمان زندان ها را یاری نماید. از کمیسیون تلفیق درخواست دارم این درخواست با سرعت، سبقت ،حمایت و یاری طی جلسه ای پربار، به نتیجه رسانده شود. انتقال کارخانه سیمان،پشم شیشه،روغن نباتی نرگس و پادگان های نظامی از شهر به خارج از شهر،همچنان مطالبه و خواسته مردمی می باشد که ما به نمایندگی از آنها در شورا و شهرداری جمع شده ایم، باید برایشان کاری اساسی ،ریشه ای و زیر بنایی انجام دهیم.
سوم: کلنگ زنی و آغاز ساخت اولین تصفیه خانه محلی (لوکال) را به فال نیک گرفته،با همدلی،همراهی و هم افزایی شهرداری و شرکت آب و فاضلاب می توان آنرا به 10 تصفیه خانه محلی گسترش داد. آب های تصفیه شده محلی را در حوزه فضای سبز ارتفاعات همان منطقه می توان مورد استفاده قرار داد. گسترش تصفیه خانه های کوچک محلی، می تواند آثار پدیده تلخ خشکسالی را کاهش داده ، از هدر رفت فاضلاب و روان شدن آن در فضای باز و بوی نامطبوع جلوع گیری نماید. لازم است از مسئول کمیسیون خدمات شهری،معاونت خدمات شهری،فضای سبز و شرکت آب و فاضلاب و شخص مهندس بهروزی، مهندس مسعود زارعی، دکتر غلامی و مهندس مظفری بصورت ویژه تقدیر و تشکر نمایم.
چهارم: هر محله یک زورخانه،ورزش باستانی و روحیه جوانمردی را گسترش و ترویج می دهد. روش و منش پهلوانی می بایست عمومیت یابد. باید مواظب بود این ورزش بومی و باستانی توسط سازمان های استعماری مانند« یونسکو»،ذیل ورزش های رزمی،با نمایش نمادهای یونسکو روی سینه ها وپشت لباس ها، بی هویت و به استحاله کشیده نشود. نسخه ننگین 2030 یونسکو در شهر مقدس شیراز رونق نیافت،و به جایی نرسید.
باید هوشیار بود،نفوذی ها به نام ورزش وارد نشوند،همان نسخه های پوسیده و پلاسیده را عملیاتی نکنند. بصیرت در حوزه های فرهنگی -ورزشی ، لازم و ضروری است، که متأسفانه در شهر آنرا بی رنگ و بی رمق می بینیم.با ام المخارج قرار دادن شهرداری،با چند دقیقه سخنرانی در یک مراسم، راه های رفته و نرفته خود را ادامه می دهند. (العاقل بالاشاره)
پنجم: علی رغم جنب و جوش و حرکت جهادی مسکن ملی سازی در کل کشور و شهرداری کلانشهر های تهران،اصفهان،مشهد وتبریز،شیراز کما فی السابق عقب افتاده است. رغبت، شور ، نشاط و روحیه جهادی در حوزه نهضت مسکن سازی ملی مشاهده نمی شود. شهرداری حداقل برای کارکنان خود به این نهضت بپیوندد.حمایت از دولت انقلابی که توصیه مقام معظم رهبری است،می بایست با عمل همراه باشد. شورا و شهرداری همدل و همفکر به عرصه نهضت مسکن ملی سازی وارد شوند. به کمک بی سرپناهانِ محروم از مسکن مردمی و کارکنان شهرداری بشتابند. غفلت های موجود را با سرعت و سبقت در کار جبران کنند تا مردم و کارکنان با اعتماد و اطمینان بیشتر علاقه مند به مشارکت گسترده شوند.
ششم: ازآنجائیکه نمایندگان مجلس ملی و نمایندگان مجلس محلی باید پاسخگوی مردم باشند،باید در عمل اثبات شود که پاسخگو هستند. از ریاست محترم شورا درخواست دارم نمایندگان محترم شیراز را بصورت فردی یا جمعی به جلسه علنی شورا دعوت کنند تا پاسخگوی اعضای شورا باشند و بلعکس، اعضای شورا پاسخگوی نمایندگان عزیز باشند. اگر در این مرحله پاسخگوی یکدیگر بودیم، می توانیم پاسخگوی مردم باشیم. سخنرانی های یک طرفه و چاپ عکس با جملات و کلمات قصار در روزنامه ها،نشانه کارآمدی نیست. اتفاقا کسانی که اهل کار و بارِ اساسی هستند،نیاز به تبلیغات گسترده و رسانه ای ندارند. نمایندگان از هر نوعش چه مجلس،چه شورا ،چه خبرگان و... به جای همیشه گفتن،بهتر است فرصتی را هم برای شنیدن سخنان مردم اختصاص دهند. تعامل یعنی هم بگویند و هم بشنوند؛البته اگر گوش شنوایی داشته باشیم،مانند دهان و زبانی گویا.
خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خشنود باشی و ما رستگار
محمد رضا هاجری