شهر شیراز همواره از مهم‌ترین شهرهای تاریخ ایران بوده است. میزبانی امامزادگان صحیح‌النسب و واجب‌التکریم، آب و هوای دل‌انگیز، تاریخ غنی، پایتختیِ چندباره‌ی ایران، پرورش مفاخر پرشمار ملی و بین‌المللی، مهمان‌نوازی و فرهنگ بالای مردمان، اهمیت این شهر را صدچندان کرده است.
شیراز را در طول تاریخ به القاب گوناگونی شناخته‌اند. سومین حرم اهل بیت (ع)، دارالعلم، دارالفضل، دارالملک، خال رخ هفت کشور، ملک سلیمان، ، برج اولیا، هزار مزار، جنت طراز و شهر گل و بلبل القابی هستند که هر کدام دلیل و حکایتی دارند.
شیراز جلگه‌ای وسیع با آب و هوای معتدل و روح‌انگیز است که کوه‌های چهل‌مقام، صَبَوی (باباکوهی) و بمو از شمال، کوه سبزپوشان از جنوب، کوه دراک از غرب و دریاچه مهارلو (نمک) از شرق آن را احاطه کرده است و علاوه بر رودخانه فصلی خشک (خرم‌دره)، وجود چشمه‌سارهای گوارا و باغ‌های انبوه و خرم به ویژه در منطقه قصرالدشت بر طراوت آن افزوده است. سروناز، کاج، چنار، افرا، نخل و نارنج از مهم‌ترین درختانی است که در هر باغ و بوستان و کوی و برزنی یافت می‌شود و در ایام بهار و خصوصاً اردیبهشت عطر بهار نارنج سرتاسر شیراز را لبریز می‌کند.
منبع: سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری شیراز