میرسیدشریف الدین علی بن محمد به علی جرجانی از دانشمندان بزرگ ایرانی در عرصه فلسفه، کلام و منطق است. وی که اصالتا از اهالی گرگان بود در زمان آل مظفر به شیراز آمد و در مدرسه دارالشفای مظفری به تدریس پرداخت. تیمور گورکانی پس از فتح شیراز، جرجانی را با خود به سمرقند برد. وی در سمرقند با سعدالدین تفتازانی مباحثاتی داشت که بر وی غالب آمد و نیز حاشیه ای بر کتاب مطول تفتازانی نوشت. میرسیدشریف پس از مرگ تیمور به شیراز بازگشت و تا پایان عمر در شیراز بود تا این که در سال 816 ه.ق از دنیا رفت و در حجره ای از مدرسه دارالشفای مظفری واقع در محله لب آب به خاک سپرده شد. از او آثار متعددی همچون رساله الکبری فی المنطق، شرح مواقف ایجی، مقالید العلوم و صرف میر به جا مانده است.
مرجع: سیری در احوال وآثار میر سیدشریف گرگانی، محمود یزدی مطلق