میرزا محمدنصیرالدین شیرازی متخلص به فرصت، شاعر، خوشنویس، نقاش، سیاح، مورخ، جغرافیدان، نقشه کش، موسیقیدان، روزنامه نگار و باستان شناس مشهور ایران است. پدرش بهجت و برادرش رخصت از شعرای زمان قاجار بودند. وی علاوه بر فقه، اصول، کلام، فلسفه و منطق، به آشنایی با زبان پهلوی ساسانی و انگلیسی نیز روی آورد. او از کسانی بود که در مشروطیت فعالیت داشت و روزنامه فارس را در شیراز منتشر می کرد و ریاست ادارات عدلیه و معارف را بر عهده داشت. فرصت‌الدوله همچنین از دانشمندی آلمانی خط میخی را هم آموخت و احتمالاً اولین فرد ایرانی است که خط میخی را فراگرفته است. از جمله تألیفات فرصت می توان به آثار عجم، دریای کبیر، دبستان الفرصه و اشکال المیزان اشاره کرد. وی در سال 1339 ه.ق از دنیا رفت و در جوار حافظ شیرازی به خاک سپرده شد.
مرجع: آن گوهر بی همتا، محمدحسین صالحی