آرامگاه شاه داعی الله

آرامگاه شاهداعی الله:آرامگاه نظام الدین محمود الحسینی ملقب به داعی الله از سادات علوم حسینی، عالم عارف و شاعر شیرازی با 38 جلد اثر فارسی و عربی است که در جنوب شیراز، در مشرق گورستان دارالاسلام و خارج از دروازه شاهداعی واقع شده است. آرامگاه شاهداعی دارای تالاری است که قبر وی(870-810ه.ق) و فرزندش سید قاسم(متوفی 920ه.ق) در آن قرار دارد. سنگ قبر سید قاسم از جنس مرمر است. قبر شاهداعی در فضایی قرار گرفته که دو پله از سطح نمازخانه بالاتر است و اندازه آن 6/5×5/8 متر است و برفراز آن بقعه ای ساخته شده است. پس از فوت شیخ در ابتدا شاگردان و دوستداران او بقعه ای کوچک بر فراز مقبره او ساختند که بعدها این بقعه بر اثر زلزله های پی در پی ویران شد. پس از آن کریم خان زند این آرامگاه را به سبک معماری دوران زندیه برای قبر شاهداعی ساخت و سنگ قبر بزرگ و خوش طرحی از نوع سنگ سماقی سرخ رنگ بر روی مزار وی نصب کرد و دستور داد تا بر روی آن با خط ثلث برجسته نام و تاریخ وفات شیخ را بنویسند. متن کتیبه چنین است: «لقد اشرق وجه الارض بنور وجود قطب المحققین و سید الموحدین الداعی الی الله قدس الله سره نظاماً لقلب الارشاد نظام الدین محمود الحسینی المتوفی یوم الخمیس الثانی و العشرین من جمادی الاولی سنه سبعین و ثمان مائه 870» ابعاد این سنگ 65/0 × 65/2 متر است و بر روی آن حجاری های ظریفی از رموز عرفانی حک شده است. در سال 1299ه.ق حاجی میرزا کریم صراف از تجار معروف شیراز، بقعه آرامگاه وی را تعمیر نمود. معرق کاری ساختمان تالار در سال 1354 توسط عبدالعلی فصحتی انجام شد. بر سر در آرامگاه، بر روی کاشی، شعری از شاهداعی الله نوشته شده است: چو باد خاک تو خواهد به هر طرف بردن مهل که از تو نشیند به خاطری گردی در درون آرامگاه نیز بر روی کاشی اشعاری با مطلع های زیر از خود وی نوشته شده است: روان کن ساقیا جامی که جان اندر میان آرم نمی گفتی بیا بنشین که من رطل گران دارم *** به مبارکی و شادی به مراد دل رسیدم که پس از هزار پرده رخ یار خود بدیدم *** به مهر دوست کسی کز الست برخیزد در این جهان ز سر هر چه هست برخیزد در جنوب قبر شاه داعی ، سنگ قبر بزرگی از جنس مرمر است که مربوط به شیخ محسن سروستانی است که از مجتهدین سلسله نعمت اللهی شیراز بوده و در سال 1377ه.ق وفات یافته است. بخش دیگری از آرامگاه که وسیع تر است به «باغچه» معروف است و به صورت قبرستان عمومی درآمده است. دیوارهای محوطه به صورت طاق نماست. در دیوارهای بیرونی کاشی کاری صورت گرفته است. چهار کتیبه نیز در آن وجود دارد که به اشعار شاهداعی اختصاص یافته است. بزرگانی چون فضل الله شرقی مدیر روزنامه پارس متوفی به سال 1316 خورشیدی ، بتول مارشال، شاعر شیرازی متخلص به پروین متوفی به سال 1282 در این قبرستان به خاک سپرده شده اند. مرجع : https://www.fafarschto.ir/att.html?ln=fa&at=96