آرامگاه شیخ روزبهان

آرامگاه شیخ روزبهان - ابومحمد روزبهان بن ابی نصر بقلی فسوی از علما و عارفان فارس است که در سال 522ه.ق در فسا به دنیا آمد و در سال 606ه.ق در سن 84 سالگی در شیراز در گذشت. آرامگاه وی در شیراز، در انتهای شرقی خیابان لطفعلی خان زند در محله ای که آن را به مناسبت وجود قبر شیخ، درب شیخ می خوانند واقع شده است. در محوطه آرامگاه سه پله سنگی قرار دارد که به ایوانی بدون سقف منتهی می شود و در اطراف ساختمان کشیده شده است. در امتداد ایوان مسقف ایوانی دیگر با عرض کمتر وجود دارد که قبر شیخ و قبور چهار تن از فرزندان و فرزندزادگان وی در آن جا واقع شده است. بر پیشانی این ایوان با خط نستعلیق نوشته شده است: «آرامگاه شیخ کبیر ابومحمد روزبهان، تولد در فسا 522هجری – وفات در شیراز 606هجری» بر بالای ایوان لوحی برنجی قرار گرفته که این عبارت بر روی آن نقر شده است:«لا اله الا الله الملک الحق المبین» در پایین همین لوح ، بر روی تکه سنگی نوشته شده: «ای تو را با هر دلی رازی دگر» مقابل در ورودی ، اتاقی با دو پنجره مشبک و کاشی های معرق قرار دارد. بین آن دو پنجره سنگ نبشته ای است که نام شیخ، سال تولد وی، سال درگذشت وی و تاریخ بنا و سازندگان آن شرح داده شده است. در جنوب اتاق، کتیبه دیگری وجو دارد که شامل دو قسمت می شود . بر روی قسمت اول آن نوشته شده است: «شیخ روزبهان ابومحمدبن ابو نصر بقلی فسایی شیرازی به سال 522 هجری در شیراز در خانقاه خود که اکنون این بنا در آن جا برپا شده است جهان را بدرود گفت. این عارف بزرگوار جامع بین کمالات صوری و معنوی، قال و حال، زهد و عشق، صحو و سکر، تحقیق و تعلیم در شریعت و طریقت و پیشوای کاروان راه حقیقت بوده است». در قسمت دوم کتیبه مذکور قسمتی از رباعیات شیخ روزبهان نگاشته شده است: دل داغ تو دارد ار نه بفروختمی در دیده تویی وگرنه بردوختمی جان منزل توست ورنه روزی صد بار در پیش تو چون سپند برسوختمی *** زنهار در آن کوش که باشی پیوست مقبول کسان گرت برآید از دست مگذار که افتی از نظر مردان را هر چیز که از طاق دل افتاد،شکست *** تا چند سخن تراشی و رنده زنی؟ تا کی به هدف تیر پراکنده زنی؟ گر یک سبق از علم خموشی دانی بسیار بر این گفت و شنود خنده زنی *** اگر آهی کشم صحرا بسوزم جهان را جمله سر تا سر بسوزم بسوزم عالم از کارم نسازی چه فرمایی بسازم یا بسوزم؟ *** در این زمانه منم قائد صراط الله زحد خاور تا آستانه اقصا روندگان معارف کجا مرا بینند که هست منزل جانم به ماوراء ورا متن کتیبه ای که در شمال اتاق قرار گرفته در برگیرنده آثار وی است: آثار شیخ روزبهان: 1. لطایف البیان فی تفسیر القرآن 2. عرایس البیان فی حقایق القرآن 3. مکنون الحدیث 4. حدائق الاخبار 5. الموشح فی المذاهب الاربعه 6. کتاب العقاید 7. کتاب الارشاد 8. کتاب المناهج 9. مشرب الارواح 10. منطق الاسرار 11. رساله الانس فی روح القدس 12. کتاب العرفان فی خلق الانسان 13. سیرالارواح 14. عبهر العاشقین 15. لوامع التوحید 16. مسالک التوحید 17. شرح العجب و الستار فی مقامات اهل الانوار 18. سیر الارواح 19. السالکین 20. شرح الشطحیات فارسی 21. سوۀ القلوب 22. سلوۀ العاشقین 23. مقاییس السماع 24. صفوۀ مشارب العشق 25. دیوان المعارف 26. تحفۀ المحبین 27. منهج السالکین. حیاط آرامگاه با سنگ چکشی شده و کف اتاق ها از موزاییک پوشیده شده است. سنگ قبر شیخ در صدر محوطه قرار گرفته است. سنگ صندوقی بزرگی که در حاشیه آن نام 14 معصوم به خط ثلث نوشته شده است بر روی آن نصب شده است. بر روی سنگ قبر تاریخ وفات شیخ با این عبارت:«فی منتصف محرم سنه ست و ستمائه» نوشته شده است. طول سنگ قبر یک متر و 69 سانتی متر و عرض آن 56 سانتی متر و ارتفاعش 46 سانتی متر می باشد. آرامگاه شیخ روزبهان در تاریخ 26/12/1353 با شماره 1043 در فهرست آثار ملی ایران ثبت گردید. مرجع : https://www.fafarschto.ir/att.html?ln=fa&at=98