از بناهای تاریخی دوران قاجاریه در شیراز است که در محور سنگ سیاه واقع شده است. این بنا دارای چهار قسمت اصلی است: بنای بیرونی، بنای اندرونی، بنای مطبخ خانه و حمام و اصطبل. مهمانسرایی نیز در ورودی ساختمان آن قرار دارد. بنای بیرونی شامل هشتی ورودی است که از طریق راهرو با سکوهای انتظار به حیاط متصل می شود. در دو سمت شمال و جنوب دو اتاق پنج دری وجود دارد که چهار اتاق در دو طرف هر کدام از پنج دری ها قرار گرفته که به وسیلة چهار راهرو به هم متصل شده اند. در ضلع جنوبی بنا یک اتاق بزرگ به صورت سالن انتظار و پذیرایی مقدماتی مورد استفاده قرار می گرفته است. در ضلع غربی سالن اصلی ساختمانی در دو طبقه به نام شاه نشین قرار دارد که دارای پنجره های گره کاری است. این شاه نشین به وسیلة حوضخانه ای هشت ضلعی گنبدی شکل به قسمت اندرونی متصل می شود. قسمت اندرونی که مورد استفادة اعضای خانواده قرار می گرفته، شامل یک سالن اصلی در ضلع شمالی است و در دو طرف شرق و غرب نیز اتاق هایی سه دری و در جنوب آن اتاق آیینه قرار دارد. همة طبقات به وسیلة یک زیرزمین که به عنوان انبار استفاده میشده، به هم متصل می شوند. در ضلع شمال شرقی بیرونی، بنای مطبخ خانه و حمام قرار دارد. کل ساختمان به صورت یک طبقه و در قسمتی دو طبقه با آجر و ملاط ماسه آهکی ساخته شده است. این بنا متعلق به قوام الدین ملقب به فروغ الملک که یکی از بستگان قوام شیرازی بوده که در سال 1210 هجری قمری برای سکونت وی احداث شده است. در فاصله سال های 1380 تا 1383. ساختمان این بنا که به صورت مخروبه ای درآمده بود، توسط سازمان عمران و بهسازی شهری مرمت و بازسازی شده و هم اکنون در مالکیت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان فارس است و از سال 1383 به موزه مشکین فام تبدیل شده و در آن آثار هنرمندان فارس در رشته های مختلف به ویژه هنرهای تجسمی و سنتی ارایه می گردد. این خانه در تاریخ 30/03/1377 با شماره 2040 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. منبع: https://www.fafarschto.ir/att.html?ln=fa&at=19
شیراز شناسی
خانه فروغ الملک
اندازه متن